leyla ile mecnun (2011)
Su sıralar gülümseyerek izlediğim. istemeden de olsa bir sonraki bölümünü beklediğim düzeyli bir romantik komedi. 2. bölümde nerdeyse vazgeçmek üzereydim. Bulunan cümle ve bulunuşunun anlatılması güzeldi. "Ben bu oyunu bozarım". eminim kendi aralarında çok gülmüşlerdir. Birçok kişinin de diziyi izledikten sonra bu cümleyi hayatın içinde kullandığına eminim. Yine de ilk bölümde yakalan tempoyu yavaşlatmıştı. 3. bölümde tempo yeniden hız kazandı.
Ana karakter olmasalarda
Bakkalın yaptıkları,
yedek futbolcunun durumu,
mecnu nun annesinin kız araması,
babasının taksi maceraları,
işsiz dost,
ve en önemlisi mahallenin hırsızı ayrı ayrı kendi hikayelerini taşıyorlar.
bakkalın hikayesi bu sıralar yavaşladı gibi görünsede, yazarlardan bizi şaşırtacak yenilikler bekliyoruz.
şu ana kadar fark etmişsinizdir ki, ana karakterlerden çok yan karakterlerden bahsediyorum. aslında bir diziyi izlenebilir yapan da bu değil midir?
ne kadar ilerleyebilirler bilemiyorum. fark edildikçe ve düzeylerini bozmadıkları sürece izlenme oranlarının artacağını düşünüyorum.
Tek sorun TV izleyicisi çok yavaş ilerleyen dizileri izlemeye alışmış. Beyaz ın komik olsun diye yaptığı "Yaprak dökümü" özeti aslında dizilerin durumunu açıklıyor.
Bu durum "Leyla ile Mecnun" gibi dizilerin açıkça düşmanı. Bir önceki bölümü anımsayamayan izleyici zamanla diziden kopuyor. diziden geriye kalan "reklam sloganı" sözler oluyor.
TRT son zamanlarda yeniden iyi ve kaliteli diziler sunmaya başladı.
No comments:
Post a Comment